01.06.2011 r.
NASZ PARTRON PAPIEŻ JAN PAWEŁ II
B Ł O G O S Ł A W I O N Y M
Wołanie „Santo subito!” stało się faktem, papież Jan Paweł II , patron naszej Uczelni w dniu 1 maja 2011 r. , w niedzielę Miłosierdzia Bożego został błogosławionym. Msza Święta beatyfikacyjna celebrowana pod przewodnictwem papieża Benedykta XVI zgromadziła na Placu św. Piotra w Watykanie i na ulicach Rzymu tysiące wielojęzycznych pielgrzymów. Wzięły w niej udział 62 delegacje zagraniczne, biskupi, księża, siostry zakonne i świeccy z całego świata, ogółem ponad 1 milion osób, w tym ok. 100 tys. Polaków. Mimo, że najwięcej było Włochów i Polaków, to jednak w niezliczonej rzeszy pielgrzymów można było spotkać przedstawicieli wszystkich kontynentów, co jest żywym dowodem na to , że kult świętości Jana Pawła II jest obecny na całym świecie. Pielgrzymi wypełnili Plac św. Piotra, przyległą doń ulicę via Conciliazione oraz czternaście innych miejsc w Wiecznym Mieście, gdzie ustawione były telebimy. Msza beatyfikacyjna Jana Pawła II była największą taką uroczystością w dziejach Kościoła.
Uroczystości rozpoczęły obrzędy beatyfikacyjne. Po wygłoszeniu przez papieża Benedykta XVI tradycyjnej formuły, na fasadzie bazyliki św. Piotra odsłonięty został portret Jana Pawła II, wykonany na podstawie fotografii Grzegorza Gałązki, polskiego fotografika, od ponad 20 lat zamieszkałego w Rzymie. Z chwilą odsłonięcia portretu, uśmiechnięty, Jan Paweł II zaczął odbierać cześć wiernych jako błogosławiony. Podczas ceremonii zostało ogłoszone, że wspomnienie liturgiczne Błogosławionego Jana Pawła II wyznaczono na dzień 22 października, czyli w rocznicę mszy inaugurującej pontyfikat papieża Polaka. Tego dnia Błogosławiony Jan Paweł II będzie wspominany w liturgii Kościoła, ale tylko w Rzymie i w Polsce. Gdy zostanie kanonizowany wówczas jego wspomnienie obowiązywać będzie w całym Kościele Katolickim. Po obrzędzie beatyfikacji papież Benedykt XVI przewodniczył Mszy św. na Placu św. Piotra oraz wygłosił homilię. Wszyscy obecni w skupieniu usłyszeli radosne słowa wypowiedziane przez papieża Benedykta XVI „ i oto nadszedł oczekiwany dzień; przyszedł szybko ponieważ tak podobało się Bogu: Jan Paweł II jest błogosławiony” natychmiast rozległy się gromkie brawa, popłynęły łzy wzruszenia i radosnego entuzjazmu, wszyscy pielgrzymi, którzy przybyli z całego świata z różnych kontynentów, w tym miejscu i w tej chwili stanowili jedno. W homilii podczas Mszy św. Papież Benedykt XVI powiedział, między innymi: „Nie lękajcie się! Otwórzcie, otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi To, o co nowo wybrany papież prosił wszystkich, sam wcześniej uczynił; otworzył dla Chrystusa społeczeństwo, kulturę, systemy polityczne i ekonomiczne, odwracając z siłą olbrzyma- siłą, którą czerpał z Boga- tendencję, która wydawała się nieodwracalna. Karol Wojtyła zasiadł na Stolicy Piotrowej, przynosząc ze sobą głęboką refleksję nad konfrontacją pomiędzy marksizmem i chrześcijaństwem, skupioną na człowieku. Jego przesłanie brzmiało: człowiek jest drogą Kościoła, a Chrystus jest drogą człowieka. Na nowo ukierunkował chrześcijaństwo ku przyszłości, Bożej przyszłości, wykraczającej poza historię, lecz również w niej zakorzenionej. Ten ładunek nadziei, który w pewien sposób został zawłaszczony przez marksizm oraz ideologię postępu, słusznie oddał on chrześcijaństwu. W ten sposób przywrócił nadziei jej autentyczne oblicze, aby móc przeżywać dzieje w duchu adwentu, osobistej i wspólnotowej egzystencji skierowanej na Chrystusa (Gość Niedzielny, 8.05.2011).
Wśród pielgrzymów uczestniczących w tym religijnym i historycznym wydarzeniu byli również pracownicy i studenci Państwowej Szkoły Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej. W grupie pracowników byli: Krystyna Chmiel, Zbigniew Głuchowski, Magda Hodun, Renata Karwacka, Teresa Kociubińska, Sylwia Koczorowska, Leszek Kozłowski, Zofia Kubińska, Ks. Jacek Mucha, Danuta Nałęcka, Marta Pietraszuk, Anna Rakowska, Renata Rzeczkowska, Agnieszka Smarzewska, Jan Smoluch, Dorota Tomczyszyn, a studentów reprezentowały siostry Anna i Magda Us. Modląc się przez wiele godzin w tym wielojęzycznym tłumie nieustannie słyszeliśmy słowa „polacco”, „papa polacco”, wydawało się, że wszyscy nas widzą, cieszą się naszą obecnością, zachwycają naszą wiarą, niepowtarzalne wzruszenie chwytało za gardło, byliśmy bardzo dumni z polskości, tak jak z bycia Polakiem dumny był zawsze Karol Wojtyła. Stali obok nas Włosi, Hiszpanie, Chorwaci i Brazylijczycy, a także dziadek z wnukiem i wnuczką z Warszawy, wszyscy stanowiliśmy i czuliśmy wspólnotę Kościoła „gotową pójść za Nim”, głęboko przekonaną o świętości Jana Pawła II.
Jan Paweł II będąc wiarygodnym i przejrzystym patronem naszych czasów nieustannie przyciąga miliony ludzi z całego świata. Jego życie, stanowiące pełnię chrześcijańskiego świadectwa wiary, nadziei i miłości, ukazuje miliardom ludzi na świecie, jaki jest sens życia człowieka. Podczas pontyfikatu na różny sposób mówił, że choć jesteśmy świadkami bezprecedensowych zmian globalizacji i laicyzacji, to ludzka natura jest niezmienna, ale trzeba wiedzieć, że nie można zrozumieć człowieka bez Chrystusa. Zawsze chciał być z drugim człowiekiem i chciał, by inni byli z nim, aby wiedzieli, że dążenie do świętości nie jest przywilejem nielicznych, lecz zadaniem dla wszystkich członków Kościoła. Jan Paweł II o świętości mówił wielokrotnie w katechezach, homiliach, spotkaniach i orędziach. „Stopień osobistej świętości nie zależy od pozycji zajmowanej w społeczeństwie ani w Kościele, lecz jedynie od tego, w jakiej mierze człowiek żyje miłością. (…) Świętość to przynależność do Boga”, „Misja, która mi została powierzona, nie polega na niczym innym, jak tylko na tym, aby uświęcać siebie i innych, samemu żyć zgodnie z Bożym planem zbawienia i pomagać żyć według niego innym, starać się zrozumieć tajemnicę Kościoła i pomagać zrozumieć ją innym”, „Bracia i Siostry, nie lękajcie się chcieć świętości ! Nie lękajcie się być świętymi ! Uczyńcie kończący się wiek i nowe tysiąclecie erą ludzi świętych! (…) Dzisiejszy świat potrzebuje świętości chrześcijan, którzy w zwyczajnych warunkach życia rodzinnego i zawodowego podejmują swoje codzienne obowiązki, którzy pragną spełniać wolę Stwórcy i na co dzień służyć ludziom, dają odpowiedź na Jego przedwieczną miłość. Dotyczy to również takich dziedzin życia, jak polityka, działalność gospodarcza, społeczna, prawodawcza”.
Uczestnictwo pracowników i studentów naszej Uczelni w tej uroczystej ceremonii beatyfikacyjnej uczyniło Nas świadkami zatwierdzenia wydanego przez Kościół Katolicki aktu uznającego Osobę Papieża Jana Pawła II za błogosławionego, zezwalającego na publiczny kult w Rzymie i w Polsce, dla każdego z nas to bardzo ważne, radosne i zobowiązujące wydarzenie życiowe. Wprowadziło ono w nasze codzienne życie praktykowanie kultu błogosławionego Jana Pawła II jako duchowego natchnienia i drogowskazu na drogach wiary, nadziei i miłości. Za Jego wstawiennictwem będziemy modlić się do Boga i prosić o potrzebne wielorakie łaski dla każdego z nas i Uczelni.
Nasz wyjazd na beatyfikację Jana Pawła II był przede wszystkim pielgrzymką, ale mieliśmy też możliwość zobaczenia wybranych turystycznych walorów sakralnych, kulturowych i przyrodniczych Włoch i Austrii. Zwiedziliśmy: Padwę, Florencję, Rzym, Watykan, Monte Cassino, wyspę Capri, Asyż, Wenecję i Wiedeń. Pływaliśmy statkiem po Morzu Tyrreńskim, po Lagunie Weneckiej, wodolotem opłynęliśmy Wyspę Capri. Urzekło nas piękno przyrody Półwyspu Apenińskiego. Dwukrotnie odwiedziliśmy plażę nad Morzem Adriatyckim. Urokliwe Alpy przyciągały wzrok, upajając nas pięknem bogatej o tej porze roku roślinności i szczytów pokrytych śniegiem. Podziwialiśmy włoskie i austriackie winnice, plantacje mandarynek, cytryn, moreli i brzoskwiń, degustowaliśmy też specjały włoskiej kuchni.
Wróciliśmy szczęśliwi, ubogaceni przeżyciami duchowymi, zauroczeni pięknem przyrody, zachwyceni dziedzictwem kulturowym Wiecznego Miasta, Watykanu i wszystkich innych odwiedzonych miast i miejsc. Nasz wyjazd uświadomił nam, że to nie droga jest trudnością, ale trudności są drogą do radości i duchowego szczęścia. Władzom Uczelni serdecznie dziękujemy za umożliwienie Nam wyjazdu, a Organizatorom za wspólne przeżywanie trudów pielgrzymowania.
Autorzy: Sylwia Koczorowska i Zofia Kubińska